05.07.2015
Korona Gór Polski
Pasmo: Beskid Makowski
Najwyższy szczyt: Lubomir (904 m n.p.m.)
Droga przejścia: Kobielnik -> Lubomir (zielony szlak) i z powrotem

• Dystans podejścia: około 2,5 km
• Czas podejścia: 25 min
• Najniższy punkt: Tokarzówka (Kobielnik) - 600 m n.p.m.
• Najwyższy punkt: Lubomir - 904 m n.p.m.

Compass - Mapa Lubomira ze szlakami

Lubomir jest najwyższym szczytem Pasma Lubomira i Łysiny. Obecna nazwa szczytu została nadana w 1932 roku i pochodzi od nazwiska księcia Kazimierza Lubomirskiego, który w 1922 roku ofiarował 10 ha lasu i domek myśliwski pod budowę obserwatorium astronomicznego. Przez autorów pomysłu Korona Gór Polski Lubomir został zaliczony do tej listy jako najwyższy szczyt Beskidu Makowskiego. Autorzy ci ustalali listę szczytów według własnych kryteriów, które nie pokrywają się z naukową regionalizacją Polski opracowaną przez Jerzego Kondrackiego, według której Lubomir należy do Beskidu Wyspowego. Wierzchołek Lubomira jest całkowicie zalesiony, więc pozbawiony widoków. W 1922 na szczycie Lubomira (wówczas Łysiny) z inicjatywy prof. Tadeusza Banachiewicza wybudowano niewielkie obserwatorium astronomiczne - jedno z dwóch w ówczesnych polskich Karpatach. Podczas wojny stacjonowali tu partyzanci i we wrześniu 1944 roku Niemcy spalili obserwatorium wraz ze znajdującym się obok budynkiem mieszkalnym. W 2007 roku na jego fundamentach wybudowane nowe obserwatorium o oficjalnej nazwie Obserwatorium Astronomiczne im. Tadeusza Banachiewicza na Lubomirze.

Lubomir jest łatwy do zdobycia od strony wschodniej z Kobielnika: czerwonym szlakiem z Przełęczy Jaworzyce lub zielonym z osiedla Tokarzówka. My wybraliśmy tę drugą opcję. Samochód zostawiliśmy przy drodze, ale na upartego można podjechać jeszcze wyżej pnącą się do góry uliczką wyłożoną płytami. Szlak prowadzi aż pod dom sołtysa i z tego miejsca trzeba już iść na nogach. Zielony szlak jest słabo utrzymany. Na trasie nie ma żadnych punktow widokowych.

Zielony szlak prowadzi do góry uliczką wyłożoną płytami

Pola ziemniaków

Podbiegi pełne kamieni i korzeni

Budynek obserwatorium od strony północnej

Miejsce obserwatorium do czasów wojny

Głaz na szczycie

Czerwony szlak prowadzi do schroniska PTTK na Kudłaczach

Obserwatorium od południa

Tutaj czerwony schodzi na dół na Przełęcz Jaworzyce